Trzej studenci wzornictwa przemysłowego z Londynu – Rodrigo García González, Pierre Paslier oraz Guillaume Couchez opracowali Ooho – w pełni biodegradowalny, łatwy i tani w produkcji pojemnik zatrzymujący wodę, który można w całości zjeść. Inspirowane kuchnią molekularną, przezroczyste opakowanie zostało wykonana z mieszanki alginianu sodu (pochodzącego z jadalnych alg – brunatnic) oraz chlorku wapnia.
W jaki sposób zatrzymać rosnące na wysypiskach sterty plastikowych butelek po wodzie? Wyprodukować pojemniki, które ludzie mogą zjeść. Rozwiązanie zaprezentowane przez londyńskich studentów nawiązuje do technik wykorzystywanych w tzw. kuchni molekularnej. Kreatywne gotowanie wymaga nie tylko dobrego smaku, ale także wiedzy naukowej z zakresu chemii i fizyki oraz laboratoryjnego wyposażenia. Głównym celem jest uzyskanie czystych smaków, nietypowymi sposobami i niekiedy w bardzo zaskakujących zestawieniach. Efekty są często zdumiewające. Zmiana konsystencji potraw oraz przenoszenie pomiędzy nimi smaków przynosi efekty w postaci łososia z lukrecją, lodów o smaku jajecznicy z bekonem, czy win czekoladowych. Specjaliści z tej branży podkreślają, że właściwe rezultaty można osiągnąć tylko przy stosowaniu składników o najwyższej jakości.
Podstawową techniką, na której opiera się gastronomia cząsteczkowa jest sferyfikacja. W dużym uproszczeniu polega ona na przetworzeniu cieczy do formy kuleczek podobnych do kawioru. Proces kształtowania płynów do sfer, które wizualnie i przypominają ikrę został zaprojektowany przez przedsiębiorstwo Unilever na początku lat ’50 XX wieku. Do popularyzacji technologii w nowoczesnej gastronomii przyczynił się szef hiszpańskiej restauracji elBulli, Ferran Adria. Kontrolowane żelowanie cieczy umożliwia także wprowadzanie elementów stałych do wnętrza sfer, czego owocem są dwa smaki lub więcej w jednym produkcie.
Pojemnik na wodę powstał dzięki zmodyfikowanej metodzie sferyfikacji. W rzeczywistości Ooho posiada nie jedną, ale dwie membrany, dzięki czemu opakowanie z alginianu sodu i chlorku wapnia (CaCl2) jest stosunkowo trwałe. Dwuwarstwowa budowa pozwala również na umieszczenie etykiet identyfikacyjnych pomiędzy galaretowatymi błonami. Alginian sodu, znany także pod nazwą E401 to sól sodowa kwasu alginowego, otrzymywana z brunatnic (najczęściej z morszczynu). Bezbarwny i bezsmakowy dodatek żywnościowy stosowany jest w charakterze stabilizatora lodów, jogurtów, śmietany i sera. Działa również jako zagęszczacz i emulgator w sałatkach, budyniach, dżemach, sokach pomidorowych i konserwach. Chlorek wapnia to sól kwasu solnego i wapnia. Woda z postaci lodu z dodatkiem CaCl2 była zanurzana w kąpieli z alginianem sodu. W momencie, gdy jony wapnia wchodziły w puste przestrzenie między monomerami alginianu, następowało sieciowanie. Powstawały długie łańcuchy, aż do wytworzenia przypadkowej sieci polimerowej. Zewnętrzna warstwa żelu krzepła, a ciecz znajdująca się wewnątrz nie mogła wyciec. W zależności od stężenia obu substancji i czasu zanurzenia, żel może tworzyć cienkie, słabsze warstwy lub twardsze, ale ciągle jędrne powłoki.
Producenci szacują, że koszt produkcji pojedynczego opakowania to zaledwie 2 centy. Sam pomysł jest ciekawy i nieco absurdalny, ale czy w takiej formie jest w stanie zawojować rynek? Czy uratuje świat przed falą tradycyjnych polimerowych butelek? Prawdopodobnie nie. Podobnie jak inne opakowania spożywcze, Ooho nie jest pozbawione wad. Trwa debata nad tym jak utrzymać pojemniki w czystości przed konsumpcją. Innym problemem jest sposób aplikacji i wielkość pojemnika. Jeśli nie połkniemy butelki w całości, to woda będzie kapać na twarz i ubrania. Niespotykane nowości intrygują, pomimo wcześniej wymienionych uniedogodnień. Projekt został już zwycięzcą w konkursie Design Award Lexus. Nawet jeśli woda w “jadalnych” butelkach nie odniesie komercyjnego sukcesu, to i tak każdy będzie mógł spróbować stworzyć podobny produkt w domowej kuchni.
Tak wygląda proces produkcji “jadalnego” opakowania:
Testy butelki z alginianu sodu i CaCl2:
Źródło:
[1] http://www.fastcoexist.com/3028012/this-edible-blob-is-a-water-bottle-without-the-plastic [27.03.2014]
[2] http://firstwefeast.com/eat/this-edible-water-blob-lets-you-have-your-water-bottle-and- eat-it-too/ [27.03.2014]
[3] http://en.wikipedia.org/wiki/Spherification [27.03.2014]
[4] http://www.molecularrecipes.com/spherification/reverse-spherification/ [27.03.2014]
[5] Foto dzięki uprzejmości Edible Blob by Fast Co-Exist, Wszystkie prawa zastrzeżone