Powłoka kamuflująca na bazie białka kalmarów

kalmar

Czego od kalmarów mogą nauczyć się siły zbrojne? Bardzo wiele o tym jak ukryć się przed wrogami. Jak opisano w badaniach opublikowanych w Advanced Materials, naukowcy stworzyli biomimetyczną powłokę kamuflującą reagującą na podczerwień, inspirowaną stworzeniem morskim z gatunku kalmarowatych (Loligindae) znanym również jako kalmar którego zazwyczaj spotyka się na talerzu rejonów nadmorskich.

Kalmarowate są rodziną kałamarnic obejmującą głowonogi o niewielkich rozmiarach ale o dużym znaczeniu gospodarczym i ekologicznym, stosowane w badaniach biomedycznych. Poławia się je w dużych ilościach a ich smaczne mięso jest cenione w wielu miejscach na świecie. Niebawem nie będą rozpoznawane jedynie jako smaczny kąsek, ale także jako pionierzy techniki kamuflażu której zagadkę rozszyfrowali naukowcy z University of California, Irvine. Zespół badawczy pod kierownictwem Alon’a Gorodeckiego wyprodukował reflektynę – białko strukturalne kalmara odpowiedzialne za umiejętność zmiany koloru skóry oraz odbijanie promieni światła – za pomocą bakterii, a następnie wykorzystał związek do wykonania cienkich filmów imitujących skórę kalmara. Przy pomocy odpowiedniej stymulacji bodźcami, zabarwienie oraz odbijanie światła filmów, może być dowolnie modyfikowane dając dynamiczną konfigurowalność pozwalającą cienkim warstwom znikać i pojawiać się w trakcie obserwacji kamerą termowizyjną. Sprzęt do detekcji promieniowania podczerwonego jest szeroko stosowany w aspekcie militarnym do obserwacji nocnej, nawigacji oraz namierzania. Funkcjonalność powłoki obejmuje widmo promieniowania obszaru bliskiego podczerwieni a mianowicie od około 700 do 1200 nanometrów, co odpowiada standardowemu zakresowi obrazowania większości urządzeń do wizualizacji podczerwieni. Obszar ten zazwyczaj nie jest dostępny do materiałów odblaskowych pochodzenia biologicznego.

Nasze rozwiązanie jest proste i kompatybilne z szeroką gamą wykorzystywanych powierzchni umożliwiając wielu obiektom nabycie zdolności kamuflujących – powiedział Gorodecki którego praca ma potencjalne zastosowania do celów czysto militarnych ze względu na ochronę wynalazku przed dostaniem się w niepowołane ręce jak np. organizacji terrorystycznych. Naszym głównym celem jest stworzenie materiałów które mogą dynamicznie zmieniać swoje zabarwienie, dostosowując się do środowiska w którym się znajdują według klasycznego przykładu kameleona, a w przyszłości chcemy zaprojektować ubrania zmieniające kolor ale również i kształt.

Czy rzeczywistość może dorównać Science Fiction? Wygląda na to że jest to możliwe, a koncepcja nanokombinezonu przedstawionego w grze Crysis jest jak widać na wyciągnięcie ręki…

Źródła:
[1] Long Phan, Ward G. Walkup, David D. Ordinario, Emil Karshalev, Jonah-Micah Jocson, Anthony M. Burke, Alon A. Gorodetsky. Reconfigurable Infrared Camouflage Coatings from a Cephalopod Protein. Advanced Materials, 2013; DOI: 10.1002/adma.201301472
[2] http://www.wildsingapore.com/wildfacts/mollusca/cephalopoda/
loliginidae.htm | 10.09.2013

[3] http://pl.wikipedia.org/wiki/Kalmarowate | 10.09.2013
[4] squid by fto mizno, flickr.com, CC BY 2.0