Pykret – kompozyt lodu i trocin

pykret

Pykret (znany tez jako pykryt) to kompozyt konstrukcyjny, który składa się 86 procentach z lodu oraz 14% trocin lub miazgi drzewnej (proporcje wagowe 6:1). Wytrzymałość pykretu jest zbliżona do wytrzymałości zbrojonego betonu.

Pykret to woda zmieszana z trocinami, lub inną miazgą drzewną, poddana zamrożeniu. Pykret ma kilka ciekawych właściwości – stosunkowo wolne tempo topnienia (z powodu niskiej przewodności cieplnej), znacznie lepszą wytrzymałość niż lód. Pykret jest trudniejszy do utworzenia niż beton, ponieważ materiał rozszerza się podczas procesu zamrażania. Mieszanina może być formowana w dowolnym kształcie jest bardzo twardy i wytrzymała dopóki temperatura w jakiej się znajduję utrzymuje się na poziomie lub poniżej zera.

Pykret: właściwości

Pykryt ma dużą odporność na urazy mechaniczne np. uderzenia młotkiem, czy wybuch materiałów wybuchowych. Topi się wolniej niż zwykły lód i ma mniejszą od niego kruchość i łamliwość. Ma mniejszą gęstość niż woda.

 

pykret

Pykret o grubości 50 mmm, ostrzelany amunicją 7,62 x 39 mm. Dolny ślad to pojedyncze trafienie z odległości 10 m. Górny to trafienia siedmiu pocisków z odległości 5 metrów.

 

Projekt Habbakuk – lotniskowiec z lodu

Podczas drugiej wojny światowej Geoffrey Pyke był tak pewien niezawodności tego materiału, że ośmielił się zaproponować zbudowanie okrętu lotniskowego. Lotniskowiec HMS Habbakuk o przewidywanej wyporności 2 mln ton, miał być pływającą górą lodową z doczepianymi silnikami. Projekt opracowano w roku 1943. Niestety, obawy co do niezawodności chłodzenia spowodowały zawieszenie projektu.

Grubość masy pykretowej wypełniającej burty miała osiągnąć wartości rzędu 12 metrów. System ciągłego chłodzenia miały zapewnić zestawy sprężarek chłodniczych i rurociągów oziębiających, zewnętrzne i wewnętrzne części burt miały być dodatkowo izolowane gumą i tworzywem sztucznym. Obawy co do niezawodności systemu chłodzenia i sprzeciw brytyjskiego premiera Churchilla spowodowały zawieszenie prac nad projektem.

Napęd lotniskowcowi miały zapewnić dwa zespoły śrub (po 13 na każdej burcie) napędzane przez oddzielne silniki elektryczne. Pokłady hangarowe miały pomieścić 300 samolotów pokładowych (m.in. Beauforty, Wellingtony i Mosquito). Uzbrojenie artyleryjskie okrętu miało się składać z 80 (podwójnie sprzężonych) armat uniwersalnych kalibru 5,2 cala i kilkuset zespołów armatek szybkostrzelnych kalibru 40 mm.

Materiał / WłaściwościWytrzymałość na ściskanie [MPa]Wytrzymałość na rozciąganie [MPa]Gęstość [kg/m3]
Lód3,4471,103910
Beton17,2401,7242500
Pykret7,5844,826980

 

W 2009 roku Pogromcy mitów z Discovery Channel badali właściwości pykretu. Gospodarze programu, Adam Savage i Jamie Hyneman porównali właściwości mechaniczne lodu, pykretu i nowego materiału specjalnie stworzonego na potrzeby programu – superpykretu. Superpykret został wykonany z namoczonych i sprasowanych pod wodą (w celu usunięcia powietrza) gazet. Obie wersje pykretu rzeczywiście okazały się znacznie bardziej wytrzymałe niż kawałek lodu. Superpykret miał jeszcze większą wytrzymałość niż zwykły pykret.

Pogromcy zbudowali również pełnowymiarową łódź z superpykretu i poddali ją próbie warunkach rzeczywistych. Łódź udało się unosiła się na powierzchni i poruszała się z prędkością do 23 mil na godzinę (37km/h), jednak po paru chwilach zaczynała się topić i szybko powstawały nieszczelności. Po dwudziestu minutach eksperyment się zakończył. Test został wykonany w temperaturze nieco poniżej 0°C, bez urządzeń chłodniczych, jakie zakładały pierwotne plany lotniskowca HMS Habbakuk. Łódź pogromców miała również znacznie cieńszą konstrukcję niż statki zaproponowane w czasach II wojny światowej.

Film prezentuje porównanie wytrzymałości lodu i pykretu według receptury Geoffrey Pyke’a.

Źródło:
[1] http://goodeveca.net/CFGoodeve/pykrete.html | 09.07.2013
[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Pykrete | 09.07.2013
[3] http://combinedops.com/Pykrete.htm | 09.07.2013
[4] pykrete meets hammer by Kai Schreiber (Genista), flickr.com, CC BY-SA 2.0
[5] Image 0010 by CyranoDeWikipedia, Wikimedia Commons, CC-BY-SA-3.0