Wiele osób myśli że pożar lasu lub stepu jest w stanie zniszczyć ich dom dopiero wtedy gdy ogień podejdzie blisko. Nic bardziej mylnego. W rzeczywistości nawet jedna iskra może przy odpowiednich warunkach wiatru i temperatury pokonać wiele kilometrów i mieć wciąż optymalną ilość energii aby podpalić budynek. To “straż przednia” siejącej zniszczenie katastrofy dostaje się przez otwarte okna czy tez szczeliny więźby dachowej lub fasady. Budynek zazwyczaj nie zaczyna palić się od zewnątrz gdyż epicentrum pożaru jest bardzo odległe, a właśnie od środka pochłaniając w pierwszej kolejności dywany, firanki i meble. Aby chronić się przed destrukcyjną siłą żywiołu naukowcy opracowują coraz to nowe metody protekcji domów i innych obiektów.
Kiedy pożar lasu zagraża sąsiadującym z nim domostwom, właściciele domów będą mogli za niedługo spryskać całą zewnętrzną część budynku tymczasową powłoką ognioodporną. Zespół z Agricultural Research Service w Kalifornii – jednym z najbardziej podatnych na pożary lasów obszarze – zaprezentował chroniący przed ogniem żel wykonany z gliny bentonitowej znanej głównie z jej leczniczych własności, skrobii kukurydzianej oraz wody, który może zdziałać znacznie więcej a do jego produkcji korzysta się z szeroko dostępnych materiałów. Wstępne badania prowadzone przez biologa Grega Glenn’a z Western Regional Research Center w Albany, stanowią podstawę do bardziej obszernych badań w sprawie obiecujących powłok naturalnych. Według Glenn’a, warstwa żelu o grubości ćwierć cala (ok. 0,63) może chronić drewniany dom przez rozprzestrzeniającym się pożarem na okres 30 minut. W zależności od sytuacji, czas ten przechyla szalę na stronę mieszkańców którzy “stają” na drodze żywiołu. W najlepszym wypadku przyjdzie im jedynie zmyć ochronną powłokę z fasady domu. W celu przeprowadzenia badań naukowcy wykonali kwadratowe próbki sidingu na bazie drewna naturalnego o wymiarach 18cm x 18cm i grubości 1cm, następnie zostały one pokryte eksperymentalnym żelem a także w celu porównania innymi produktami obecnymi na rynku. Powłoka wytworzona z gliny i skrobi pokonała pozostałe środki ochrony przeciwpożarowej. Przykładowo testy suszenia wykazały iż żel utrzymuje dłużej wilgoć – bardzo ważną ze względu na ognioodporność. Podczas testów powleczone próbki sidingu utrzymywano w piecu w temperaturze 111F (ok. 44 stopni Celsjusz), w celu symulacji utraty wilgoci w warunkach wysokich temperatur oraz dużej prędkości wiatru występujących w niektórych częściach USA. W badaniu spalania, siding pokryty żelem ze skrobi i gliny zaczął się palić po znacznie dłuższym czasie niż w przypadku pozostałych preparatów, osiągając temperaturę 200 stopni Celsjusza kiedy to siding ulega całkowitemu spaleniu. Inne testy wykazały że próbki w pozycji pionowej bardzo dobrze utrzymują opracowany żel w porównaniu do pozostałych, co sprawia że nie ma mowy o żadnym ześlizgiwaniu się mieszanki z fasady budynku. Glina bentonitowa i skrobia kukurydziana nie są żadną nowością w kwestii walki z pożarami lasów, jednak pomysł zespołu badaczy z Kalifornii aby połączyć te dwa materiały tworząc powłokę ognioodporną jest innowacyjny i bardzo skuteczny. Produkt pomoże w przyszłości walczyć z żywiołem, chroniąc miejsca zamieszkania ludzi a także budynki gospodarcze.
Źródła:
[1] “Experimental Wildfire-Retardant Coating May Help Protect Homes” published in the September 2013 issue of Agricultural Research magazine.
[2] Wildfire in the Pacific Northwest by Bureau of Land Management, flickr.com, CC BY 2.0